Marleen was jarenlang actief in onze afdeling Sittard-Geleen van GroenLinks en zat ook een tijdje in het bestuur. Ze stond niet graag op de voorgrond, maar wél altijd vooraan wanneer er werk verzet moest worden. Of het nu ging om het verspreiden van folders, het meedoen aan opruimacties of het innemen van een plek op de kieslijst: Marleen deed het met overtuiging. Haar politieke betrokkenheid kwam voort uit een diep gevoelde verantwoordelijkheid voor mens en planeet — een overtuiging die ze nooit losliet. Ook binnen de partij zal zij door velen gemist worden. Maar ze deed veel meer.

Allereerst was ze vooral een wereldburger, met een warm hart voor vluchtelingen. De grote wereldkaart aan de muur in haar huiskamer is vol met prikkers op plaatsen waar ze geweest is.  Ook in al haar reizen was ze sociaal, ze ging op reis met haar zonen, maar ook met vriendinnen. Alleen al tijdens de laatste anderhalf jaar in haar leven reisde ze naar Sri Lanka met haar jongste zoon en naar Portugal, Canada en met de camper door Friesland met haar lief Marc, totdat ze niet meer kon. 

Marleen was voorzitter van de Encourage My Dream Foundation, het enige Nederlandse bestuurslid van deze Stichting, die donaties inzamelt om onderwijs voor kinderen en jongeren in Ghana mogelijk te maken. Met lesgeld, boeken, schooluniformen, meubilair, ventilatoren en nog veel meer.  Regelmatig bezocht ze Ghana en haar vrienden van de Stichting EMDF.

Marleen was ook NT2 docente en dit was haar op het lijf geschreven. In dit werk  kon ze wereldburger zijn, kansen scheppen voor vluchtelingen en nieuwkomers. Ze had warme banden met haar leerlingen en collega’s en toen ze in het voorjaar afscheid moest nemen omdat ze te ziek werd, was dat in een zee van bloemen. 

Marleen was bewogen, betrokken en sociaal. Spontaan en authentiek. Je kon haar vinden bij GroenLinks, maar ook bij Keti Koti en zelfs toen ze al erg ziek was bij de eerste Rode Lijn Demonstratie op het stationsplein in Sittard. Tot het laatst bleef Marleen betrokken bij de wereld om haar heen.   Marleen, we gaan je missen! 

We nemen afscheid van een vrouw die verschil maakte, niet door grootse woorden maar door grootse daden. Iemand die zag waar onrecht was en er iets tegenover zette. Iemand die gaf — tijd, aandacht, liefde — zonder er iets voor terug te vragen.

Marleen laat een leegte achter, maar vooral een nalatenschap van menselijkheid. We hopen dat haar familie troost vindt in het besef dat Marleen bij zóveel mensen geliefd was. Haar warmte, haar inzet en haar overtuiging zullen blijven voortleven in de vele levens die zij heeft geraakt.

Rust zacht, Marleen.
Dank je wel voor alles