Eindelijk... Na wekenlange onderhandelingen achter gesloten deuren en geluiddichte muren ligt er dan een basisakkoord van CDA en GOB, een basisakkoord dat als uitgangspunt kan gaan dienen voor een coalitieakkoord. Onderhandelaar Frans Benders reageert op het basisakkoord dat op 24 april gepresenteerd is, en legt uit waarom GroenLinks past voor dit akkoord.

Een basisakkoord dat begint met een positieve toonzetting. Een positieve toon naar de inhoud: Eerste citaat: “De ontwikkeling van onze stad is gebaat bij continuering van deze koers, waarbij omstandigheden vragen om extra accenten.”

Maar zeer zeker ook een positieve toon naar de stijl van besturen: Tweede citaat: “We stellen burgerparticipatie centraal in ons handelen en stemmen onze bestuursstijl hierop af (...) met de gemeente minder in een sturende en meer in een voorwaardenscheppende rol.” Positieve, maar ook erg algemene politieke leuzen, die zeker niet onderscheidend zijn. Want wie wil dat nu niet: “doorzetten van beleid dat succesvol was”, en de “burger centraal”. Twee uitgangspunten die alle partijen hier kunnen onderschrijven. Daar hoef je niet wekenlang voor te onderhandelen of raadsvergaderingen en wethoudersbenoemingen voor uit te stellen.

Pas vanaf hoofdstuk 4 wordt het basisakkoord spannend, onderscheidend. En eigenlijk kun je pas vanaf hoofdstuk 4 begrijpen waarom het allemaal zo lang geduurd heeft. Wat heeft het GOB in het stof moeten bijten! Van de leuze “continuering van beleid” is nauwelijks meer sprake. Van een stad die zich de afgelopen jaren ontwikkeld heeft dankzij een goed evenwicht tussen investeringen in en aandacht voor economische, de sociale, de ecologische, de culturele, de fysieke pijlers, slaan we nu met dit basisakkoord opeens scherp rechtsaf!

In dit basisakkoord wordt niet langer gezocht naar een evenwichtige ontwikkeling van alle pijlers die een stad dragen, groot, groots en grütsj maken ... nee investeren in de herhuisvesting van haar eigen personeel, in de herhuisvesting van de gemeenteraad, in de herhuisvesting van het College en haar bestuurlijk apparaat is volgens het door CDA en GOB gesloten akkoord topprioriteit nummer 1 voor deze stad en haar inwoners! De verf van de verbouwing van het gemeentehuis in Geleen is nog niet droog, de verbouwing van het stadskantoor in Sittard is nog maar net gepland .... en in dit basisakkoord wordt al weer besloten dat we het toch weer anders willen. En dat dat wel een paar miljoen extra mag kosten.

Met dit basisakkoord wil het toekomstig gemeentebestuur miljoenen extra vrij maken voor investeringen in stenen, in een betere huisvesting van de ambtelijke organisatie, de gemeenteraad en vooral van zichzelf. Och, mijn fractie is van mening dat daar in principe niks op tegen is ... als je geld zat hebt. Maar dat geld hebben we dus niet! Daarom legt dit basisakkoord tegelijkertijd vast dat dat onherroepelijk zal leiden tot extra bezuinigingen op

  • het onderhoud van de openbare ruimte
  • 10% plus 8% bezuinigingen op de instellingen die onder andere professionele ondersteuning geven aan mensen die hulp nodig hebben
  • en ook de vrijwilligersorganisaties in de sociale sector worden niet ontzien.

Na het lezen van het basisakkoord komt mijn fractie tot de conclusie dat er verkeerde prioriteiten worden gesteld. Want naast de extreme aandacht voor investeringen in stenen en de eigen organisatie zien we nauwelijks of zelfs helemaal geen aandacht voor zaken als:

  • duurzaamheid
  • natuur- en milieubeleid
  • minimabeleid,
  • sociaal beleid,

om maar een paar thema’s te noemen. Maar over al die andere pijlers lezen we niks meer. Wel een verhaal over het renoveren van winkelcentrum Den Tempel, maar geen woord over de manier waarop we de zorg die kinderen in nood moeten krijgen straks –ondanks de bezuinigingen- garanderen. Geen woord over de algemene voorzieningen die we gaan ontwikkelen en waar we in gaan investeren zodat ouderen die niet meer in een verzorgingshuis terecht kunnen toch kunnen rekenen op die zo hard verdiende verzorgde oude dag. Geen woord over de manier waarop we een antwoord weten te vinden op de massale vereenzaming die gaat ontstaan als gevolg van de inhumane mantelzorgkorting.

Wel een verhaal dat de nieuwe coalitie geen landbouwgrond meer wil afstaan voor natuurontwikkeling, maar geen woord over een groene Graetheide... Geen woord over duurzaamheid, geen woord over armoedebeleid, geen woord over ... over zovele dingen waar niet alleen wij als GroenLinks voor staan, maar waar de afgelopen colleges voor hebben gestaan.

GroenLinks kan dan ook niet anders dan concluderen dat dit basisakkoord een afscheid is van alles waar we de afgelopen jaren voor gestaan hebben. Een ruk naar rechts ten koste van al die andere elementen die een stad leefbaar maken en leefbaar houden. GroenLinks is de afgelopen jaren steeds bereid geweest verantwoordelijkheid te nemen. We hebben in een aantal colleges mee vorm en inhoud gegeven aan de ontwikkeling van deze stad en haar inwoners. En we zijn steeds bereid geweest daar concessies voor te doen. We hebben onze nek vaak uitgestoken. Maar het nu voorliggend programma is niet alleen een breuk met de visie, de opvattingen, de standpunten en engagementen van GroenLinks. Het is tevens een definitieve breuk met hetgeen we samen met de PvdA en het GOB –en soms samen met en soms zonder het CDA -de afgelopen jaren hebben opgebouwd en ontwikkeld. En die scherpe bocht naar rechts die gaat ten koste van teveel zaken die ons lief zijn. Wij passen ...

Wij kiezen ook voor de mensen in deze stad, niet alleen voor stenen en prestige en zeker niet voor het pluche! Wij passen dus voor dit basisakkoord. Als er iets beters komt, door wie dan ook geschreven of voorgesteld, dan zijn we weer graag van de partij en in gesprek, Maar niet op basis van dit akkoord. Ik zou moeten afsluiten met de zin dat GroenLinks –als er niks beters op tafel komt- op een constructieve wijze oppositie zal voeren. Maar voorlopig zien we in dit basisakkoord nog niet zo veel zaken die we positief kunnen benaderen. Voorlopig zien we vooral zaken niet: al die zaken die ons –en wij dachten ook onze vorige coalitiegenoten- na aan het hart liggen.