De gemeenteraad van Sittard-Geleen boog zich afgelopen donderdag over de herhuisvesting van het Da Capo college. Na tien jaar discussie was er eindelijk een oplossing nabij om ook het (v)mbo onderwijs aan een adequaat onderkomen te helpen. (NB: De Trevianum-scholengroep en het Graaf Huyn college hoefden hiervoor iets minder lang in de wachtkamer te zitten.)
Partijen zouden het dan ook snel met elkaar eens moeten kunnen worden, ware het niet dat de locatiekeuze nogal wat voeten in de aarde had. De wijk Limbrichterveld, waar dagelijks 9000 leerlingen hun weg naar school vinden, ervaart al jaren verkeershinder en overlast van rondzwervende scholieren. Tot dusverre had de politiek niet zoveel op met deze problematiek, maar in de aanloop naar en tijdens het raadsdebat werd het plotsklaps een hot item.
De extra toestroom van 250 leerlingen bracht de oppositie ertoe om krokodillentranen te huilen over de omvang van de ellende die over de buurtbewoners zou worden uitgestort. Ondanks het feit, dat de ingezette leerlingendaling al binnen vier jaar leidt tot een afname van meer dan 2000 scholieren, was dit de druppel die de emmer zou doen overlopen. Er werd onvoldoende heil gezien in de tussen gemeente en buurtbewoners bedachte maatregelen om de leefbaarheid in de wijk te verbeteren. Het college zou maar op zoek moeten gaan naar een nieuwe locatie.
Waar het college een gebrek aan strategische visie werd verweten, bleek de oppositie zelf niet eens in staat om überhaupt een visie te hebben. Gelukkig wist de coalitie het onderwijsbelang voor een belangrijke groep aankomende starters op de arbeidsmarkt wel op zijn juist waarde te schatten. De burger centraal heet dat.