Persoonlijk vind ik cameratoezicht een schending van mijn privacy. Het wetsvoorstel Flexibel cameratoezicht boezemt mij angst in, hoe snel wordt een buurt/straat een hotspot? Zullen dergelijke wetten in de toekomst gebruikt worden om “mindere” wijken en straten preventief van flexibel cameratoezicht te voorzien, er een soort bewaakt getto van te maken (alles onder de noemer preventief natuurlijk)? Schietpartijen die o.a zwaarwegende aanleiding geven tot het cameratoezicht vonden immers ook buiten het uitgaansgebied plaats.
De subjectieve veiligheid wordt tweejaarlijks gemeten door middel van burgermonitor. Gevoelens van onveiligheid nemen toe volgens deze monitor, terwijl misdaad/criminaliteit afneemt. Hoe kan dit? In een artikel in Dagblad de Limburger wordt uitgebreid ingegaan op verschillende oorzaken van het vergroten van dit gevoel van onveiligheid.
Een van de beschreven oorzaken is dat het veiligheidsgevoel niet alleen wordt bepaald door criminaliteit of de angst daarvoor. Mensen voelen zich ook - en misschien wel vooral - onveilig en bedreigd, omdat heel veel zekerheden zijn verdwenen. Het zou kortom heel goed kunnen zijn dat niet zozeer angst voor misdrijven, maar de afbraak van sociaal weefsel en instituties er de belangrijkste reden van is dat mensen zich onveilig voelen. Het is niet alleen bedreigend, maar ook slopend als je altijd op je hoede moet zijn. Het levert permanente stress op en die kan je lichaam en geest langzaam slopen. Mensen die zich angstig en opgejaagd voelen, worden kribbiger, agressiever. Dat versterkt vervolgens weer het onveiligheidsgevoel.
De evaluaties van cameratoezicht in Nederland laten een gemengd beeld zien over de effecten van cameratoezicht. In het onderzoek voor het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties uit 2010 (gepubliceerd in 2011) blijkt dat het effect van cameratoezicht op objectieve veiligheid niet eenduidig is. In drie (van de elf) evaluaties wordt een afname van geweld geconstateerd, maar in twee andere evaluatie werd juist een stijging geconstateerd. In vijf gemeenten is een afname van overlast en/of vandalisme gemeten en in twee gemeenten juist een toename. Veiligheidsgevoelens namen toe in vijf gemeenten (in de andere gemeenten is dit effect niet of niet goed onderzocht). Een belangrijke conclusie van dit onderzoek is dat de meeste evaluaties geen harde uitspraken over de effectiviteit van cameratoezicht toestaan.
GroenLinks is groot voorstander van criminaliteitsbestrijding en is niet tegen cameratoezicht maar betwijfelt de effectiviteit van cameratoezicht, gelooft in oplossingen die zich in het verleden reeds bewezen hebben. Daarom hadden wij graag als mogelijke oplossing gezien dat het blauw meer op straat zou zijn, meer direct contact zou hebben met burgers. Wij zouden een dergelijk zwaar middel als cameratoezicht pas inzetten wanneer blijkt dat andere oplossingen niet het beoogde effect hebben. We zien echter dat bijvoorbeeld het marktverbod voor raddraaiers een echte oplossing tegen overlast heeft geboden. Horecaondernemers in Sittard en Geleen prijzen de rust die dit optreden tegen overlast veroorzakers heeft opgeleverd. Daarnaast willen wij zwaar benadrukken dat de toekomst aan de jeugd is. Zij horen op jonge leeftijd al te leren hoe te communiceren, op respectvolle wijze met elkaar om te gaan en conflicten op te lossen. Daar zou ook in geïnvesteerd moeten worden want dat is pas echt problemen voorkomen!