Toen 20 jaar geleden de weerstand in Midden-Limburg begon te groeien tegen de grootschalige ontgrindingen, groeide er ook binnen de Limburgse politiek het besef, dat je niet oneindig kunt doorgaan met het weggraven van je eigen dierbare Limburgse bodem. De provincie beloofde afbouw van de grindwinning! Er was geen maatschappelijk draagvlak meer voor het weggraven van het Maasdal.

Eerste belofte van Provinciale Staten van Limburg: Stevol zou de laatste grote ontgrinding worden.
Tweede belofte van Provinciale Staten van Limburg: Nog 35 miljoen ton en dan zou het echt afgelopen zijn.
Derde belofte van Provinciale Staten van Limburg: de Grensmaas zou echt de laatste ontgrinding zijn. Dit zou het einde betekenen van de grindwinning in het Limburgse Maasdal.

Er zou wel méér dan 35 miljoen ton grind nodig zijn om die grensmaas te realiseren. Om dat rond te krijgen werd deze ontgrindingslocatie gecompenseerd met maatregelen tegen hoogwater en natuurontwikkeling. Nu bij Itteren en Borgharen de baggermolens ratelen komt provinciaal bestuurder Ger Driessen met de uitspraak, dat weer alles kan, als het maar meerwaarde heeft! Hoogwaterbescherming, woningbouw, natuurontwikkeling, recreatie, alles kan als smoesje gebruikt worden om weer grind te winnen. Na twintig jaar zijn we weer terug bij af. Waarom?? Ruikt de provincie geld, om haar eigen taken mee te bekostigen?

Het Grensmaasplan in uitvoering zal de komende 20 jaar grote impact hebben op de leefbaarheid van de dorpen langs de Maas, zie Borgharen en Itteren, straks komen ook nog Geulle, Meers, Obbicht en Grevenbicht aan de beurt. Dit hele plan is mede afhankelijk van de vraag naar grind en de grindprijs, die op het ogenblik al behoorlijk onder druk staat vanwege de economische malaise. Als er nu overal elders in Limburg weer grind op de markt komt zal dit ongetwijfeld invloed hebben op de prijs, en indirect ook op de duur van de uitvoering van het Grensmaasplan. Van het strakke tijdsplan, dat aan de bewoners is beloofd, zal dan niets terecht komen.

De beloofde natuurontwikkeling en maatregelen tegen hoogwater in het Grensmaasgebied kunnen direct in gevaar komen als de grindmarkt verstoord wordt. Het kan niet zo zijn dat de Limburgse overheid dit risico wil nemen! Ook het feit dat ze hoe dan ook de inwoners van het Maasdal op een schandalige manier opnieuw opzadelen met de letterlijk bodemloze put van het grind.

Een betrouwbare overheid kan zich zo’n ommezwaai niet veroorloven. Wat GroenLinks betreft betekent dit dat, er na uitvoering van het Grensmaasplan, het volgens afspraak afgelopen moet zijn met de grindwinning in Limburg.

Ria Dielissen, oud-raadslid GroenLinks Sittard-Geleen en vele jaren actief in beweging tegen ontgrindingen
Ronald Snippe, raadslid GroenLinks Sittard-Geleen